معنی فارسی disbarred
C1صفتی برای وکیلی که به دلیل نقض قوانین یا مقررات از وکالت منع شده است.
Describes a lawyer who has been removed from the legal profession due to misconduct.
- verb
verb
معنی(verb):
To expel from the bar, or the legal profession; to deprive (an attorney, barrister, or counselor) of his or her status and privileges as such.
معنی(verb):
To exclude (a person) from something.
example
معنی(example):
او بعد از اینکه به جرم تقلب محکوم شد، از وکالت منع شد.
مثال:
She was disbarred after being convicted of fraud.
معنی(example):
وکیل منع‌شده دیگر نمی‌تواند در دادگاه از موکلان خود نمایندگی کند.
مثال:
The disbarred attorney can no longer represent clients in court.
معنی فارسی کلمه disbarred
:
صفتی برای وکیلی که به دلیل نقض قوانین یا مقررات از وکالت منع شده است.
