معنی فارسی disjunctor
B1جداکننده، که در منطق یا ریاضیات برای تفکیک شرایط یا جمله‌ها استفاده می‌شود.
A term used in logic or mathematics referring to an operator that separates distinct elements or conditions.
- NOUN
example
معنی(example):
یک جداکننده در منطق به جداسازی شرایط مختلف کمک می‌کند.
مثال:
A disjunctor in logic serves to separate different conditions.
معنی(example):
استفاده از یک جداکننده به روشن شدن نیازهای مسئله کمک کرد.
مثال:
The use of a disjunctor helped clarify the problem's requirements.
معنی فارسی کلمه disjunctor
:
جداکننده، که در منطق یا ریاضیات برای تفکیک شرایط یا جمله‌ها استفاده می‌شود.
