معنی فارسی disobedience

B1 /dɪs.əˈbiː.dɪəns/

عدم اطاعت یا پیروی از دستورات یا قوانین.

The failure or refusal to obey rules or someone in authority.

مکالمه با هوش مصنوعی آموزش زبان با فیلم

noun

معنی(noun):

Refusal to obey.

مثال:

The teacher complained of the child's disobedience.

example

معنی(example):

نافرمانی او منجر به عواقب جدی شد.

مثال:

His disobedience led to serious consequences.

معنی(example):

نافرمانی می‌تواند در برخی مدارس منجر به تنبیه شود.

مثال:

Disobedience can result in punishment in some schools.

معنی فارسی کلمه disobedience

عدم اطاعت یا پیروی از دستورات یا قوانین.