معنی فارسی disobedient
B1 /dɪs.əˈbiː.dɪənt/نافرمان، شخص یا چیزی که به دستورات عمل نمیکند.
Refusing to obey rules or someone in authority.
- noun
- adjective
noun
معنی(noun):
One who disobeys.
adjective
معنی(adjective):
Not obedient.
example
معنی(example):
کودک نافرمان به گوشه فرستاده شد.
مثال:
The disobedient child was sent to the corner.
معنی(example):
او گربهای نافرمان داشت که وقتی صدا میزدند نمیآمد.
مثال:
She had a disobedient cat that refused to come when called.
معنی فارسی کلمه disobedient
:
نافرمان، شخص یا چیزی که به دستورات عمل نمیکند.
