معنی فارسی disobey

B1 /dɪs.əˈbeɪ/

نادیده گرفتن یا عدم اطاعت از دستورات.

To refuse to follow the rules or orders.

مکالمه با هوش مصنوعی آموزش زبان با فیلم

verb

معنی(verb):

To refuse or (intentionally) fail to obey an order of (somebody).

معنی(verb):

To refuse or (intentionally) fail to obey.

example

معنی(example):

اگر قوانین را نادیده بگیرید، مجازات خواهید شد.

مثال:

If you disobey the rules, you will be punished.

معنی(example):

او تصمیم گرفت به دستورهای مافوق خود نافرمانی کند.

مثال:

He chose to disobey the orders from his superiors.

معنی فارسی کلمه disobey

نادیده گرفتن یا عدم اطاعت از دستورات.