معنی فارسی disputativeness
B1خصوصیت یا حالت کسی که با دیگران درگیر بحث و جدل می‌شود.
The quality of being disputative; a tendency to argue or debate.
- NOUN
example
معنی(example):
جدل‌طلبی او اغلب به مناظرات داغ در جلسات منجر می‌شد.
مثال:
Her disputativeness often led to heated debates in meetings.
معنی(example):
جدل‌طلبی می‌تواند به عنوان نشانه‌ای از یک ذهن پرتوان دیده شود.
مثال:
Disputativeness can be seen as a sign of a vigorous intellect.
معنی فارسی کلمه disputativeness
:
خصوصیت یا حالت کسی که با دیگران درگیر بحث و جدل می‌شود.
