معنی فارسی disuse
B1 /dɪsˈjus/عدم استفاده، حالتی که چیزی دیگر مورد استفاده قرار نمی‌گیرد یا فراموش شده است.
The state of no longer being used
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
The state of not being used; neglect.
مثال:
The garden fell into disuse and became overgrown.
verb
معنی(verb):
To cease the use of.
معنی(verb):
To disaccustom.
مثال:
He was disused to hard work.
example
معنی(example):
این ساختمان در طول سال‌ها به فراموشی سپرده شده است.
مثال:
The building has fallen into disuse over the years.
معنی(example):
پس از اختراع تلفن‌های هوشمند، بسیاری از تکنولوژی‌های قدیمی به فراموشی سپرده شدند.
مثال:
After the invention of smartphones, many old technologies fell into disuse.
معنی فارسی کلمه disuse
:
عدم استفاده، حالتی که چیزی دیگر مورد استفاده قرار نمی‌گیرد یا فراموش شده است.
