معنی فارسی electrode

B1 /iˈlɛk.tɹəʊd/

اجزای الکتریکی که به عنوان منبع یا هدف جریان الکتریکی عمل می‌کنند.

A conductor through which electricity enters or leaves an object, often used in medical and electronic devices.

noun

معنی(noun):

The terminal through which electric current passes between metallic and nonmetallic parts of an electric circuit

معنی(noun):

A collector or emitter of electric charge in a semiconducting device

example

معنی(example):

الکترود برای هدایت برق در دستگاه‌های مختلف استفاده می‌شود.

مثال:

An electrode is used to conduct electricity in various devices.

معنی(example):

پزشکان از الکترودها برای نظارت بر فعالیت قلب استفاده می‌کنند.

مثال:

Doctors use electrodes to monitor heart activity.

معنی فارسی کلمه electrode

اجزای الکتریکی که به عنوان منبع یا هدف جریان الکتریکی عمل می‌کنند.