معنی فارسی fidget
A2 /ˈfɪdʒ.ɪt/دست دست زدن، حساس بودن به حرکات کوچک و بی‌اختیار در هنگام بی‌تابی.
To make small movements, especially of the hands and feet, through nervousness or impatience.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
A nervous wriggling or twitching motion.
معنی(noun):
A person who fidgets, especially habitually.
معنی(noun):
A toy intended to be fidgeted with.
verb
معنی(verb):
To wiggle or twitch; to move around nervously or idly.
معنی(verb):
To cause to fidget; to make uneasy.
example
معنی(example):
او وقتی که عصبی است معمولا دست دست می‌زند.
مثال:
She tends to fidget when she is nervous.
معنی(example):
کودکان اغلب در طول جلسات طولانی در صندلی‌های خود دست دست می‌زنند.
مثال:
Children often fidget in their seats during long meetings.
معنی فارسی کلمه fidget
:
دست دست زدن، حساس بودن به حرکات کوچک و بی‌اختیار در هنگام بی‌تابی.
