معنی فارسی fissure
B2 /ˈfɪʃ.ɚ/شکاف، به معنای ترک یا فاصلهای در یک سطح سخت.
A long, deep opening or crack in a surface.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
A crack or opening, as in a rock.
معنی(noun):
A groove, deep furrow, elongated cleft or tear; a sulcus.
verb
معنی(verb):
To split, forming fissures.
example
معنی(example):
پس از زلزله، یک شکاف بر روی سنگ شکل گرفت.
مثال:
A fissure formed on the rock after the earthquake.
معنی(example):
ما یک شکاف در زمین پیدا کردیم که به یک غار منتهی میشد.
مثال:
We found a fissure in the ground that led to a cave.
معنی فارسی کلمه fissure
:
شکاف، به معنای ترک یا فاصلهای در یک سطح سخت.
