معنی فارسی forbidden
B1 /fɝˈbɪdən/چیزی که اجازه داده نشده یا مجاز نیست.
Not allowed; prohibited.
- verb
- adjective
verb
معنی(verb):
To disallow; to proscribe.
مثال:
Smoking in the restaurant is forbidden.
معنی(verb):
(ditransitive) To deny, exclude from, or warn off, by express command.
معنی(verb):
To oppose, hinder, or prevent, as if by an effectual command.
مثال:
An impassable river forbids the approach of the army.
معنی(verb):
To accurse; to blast.
معنی(verb):
To defy; to challenge.
مثال:
What part of "no" do you forbid to understand?
adjective
معنی(adjective):
Not allowed; specifically disallowed.
example
معنی(example):
این راز به اشتراک گذاشتن ممنوع بود.
مثال:
The secret was forbidden to share.
معنی(example):
او به اشتباه وارد منطقه ممنوعه شد.
مثال:
He entered the forbidden area by mistake.
معنی فارسی کلمه forbidden
:
چیزی که اجازه داده نشده یا مجاز نیست.
