معنی فارسی forbidding
B2 /fɚˈbɪdɪŋ/چیزی که ترسناک یا تهدیدکننده به نظر می‌رسد.
Having a hostile or threatening appearance.
- verb
- noun
- adjective
verb
معنی(verb):
To disallow; to proscribe.
مثال:
Smoking in the restaurant is forbidden.
معنی(verb):
(ditransitive) To deny, exclude from, or warn off, by express command.
معنی(verb):
To oppose, hinder, or prevent, as if by an effectual command.
مثال:
An impassable river forbids the approach of the army.
معنی(verb):
To accurse; to blast.
معنی(verb):
To defy; to challenge.
مثال:
What part of "no" do you forbid to understand?
noun
معنی(noun):
The act by which something is forbidden; a prohibition.
adjective
معنی(adjective):
Appearing to be threatening, unfriendly or potentially unpleasant.
example
معنی(example):
ابرهای تیره به نظر تهدیدآمیز می‌آمدند.
مثال:
The dark clouds looked forbidding.
معنی(example):
چشم‌انداز تهدیدآمیز، کوهنوردان را ترساند.
مثال:
The forbidding landscape scared the hikers.
معنی فارسی کلمه forbidding
:
چیزی که ترسناک یا تهدیدکننده به نظر می‌رسد.
