معنی فارسی frontier
B1 /fɹʌnˈtɪɹ/مرز، ناحیه‌ای که دو سرزمین یا قلمرو به هم می‌رسند و می‌تواند به معنای جدیدترین دستاوردها نیز باشد.
A boundary between two areas; also refers to the cutting-edge of development in a particular field.
- noun
- verb
The part of a country which borders or faces another country or unsettled region
The most advanced or recent version of something; leading edge.
the frontier of civilization
An outwork of a fortification.
To live as pioneers on frontier territory.
To place on the frontier.
آنها از مرز بین دو کشور عبور کردند.
They traveled across the frontier between the two countries.
این منطقه به عنوان مرز فناوری شناخته می‌شود.
This region is known as the frontier of technology.
معنی فارسی کلمه frontier
:
مرز، ناحیه‌ای که دو سرزمین یا قلمرو به هم می‌رسند و می‌تواند به معنای جدیدترین دستاوردها نیز باشد.
