معنی فارسی impropriate
B1چیزی که مناسب شرایط یا موقعیتی خاص نیست.
Not proper or suitable in the given context.
- verb
- adjective
verb
معنی(verb):
To appropriate for private use.
معنی(verb):
In ecclesiastical law, to place (ecclesiastical property) under control or management of a layperson.
adjective
معنی(adjective):
Of ecclesiastical property: placed under the control or management of a layperson.
example
معنی(example):
رفتار او برای جلسه نامناسب بود.
مثال:
His behavior was impropriate for the meeting.
معنی(example):
استفاده از چنین زبانهایی نامناسب تلقی میشود.
مثال:
Using such language is considered impropriate.
معنی فارسی کلمه impropriate
:
چیزی که مناسب شرایط یا موقعیتی خاص نیست.
