معنی فارسی insolvency
B1 [ɪnˈsɒlvn̩si]ورشکستگی، حالتی که یک فرد یا شرکت دیگر قادر به پرداخت دیون خود نیست.
The state of being unable to pay debts.
- noun
noun
معنی(noun):
The condition of being insolvent; the state or condition of a person who is insolvent; the condition of one who is unable to pay his debts as they fall due, or in the usual course of trade and business.
مثال:
The company faces insolvency.
معنی(noun):
Insufficiency to discharge all debts of the owner.
مثال:
the insolvency of an estate
معنی(noun):
The condition of having more debts than assets.
example
معنی(example):
شرکت سال گذشته ورشکستگی خود را اعلام کرد.
مثال:
The company declared insolvency last year.
معنی(example):
ورشکستگی می‌تواند به عواقب مالی جدی منجر شود.
مثال:
Insovlency can lead to severe financial consequences.
معنی فارسی کلمه insolvency
:
ورشکستگی، حالتی که یک فرد یا شرکت دیگر قادر به پرداخت دیون خود نیست.
