معنی فارسی interlocutor
B2 /ˌɪntəɹˈlɑkjətəɹ/فردی که در یک مکالمه یا بحث شرکت میکند.
A person who engages in a dialogue or conversation.
- noun
noun
معنی(noun):
A person who takes part in dialogue or conversation.
معنی(noun):
A man in the middle of the line in a minstrel show who questions the end men and acts as leader.
معنی(noun):
An interlocutory judgement or sentence.
example
معنی(example):
گفتوگو کننده بسیار بینشدار بود.
مثال:
The interlocutor was very insightful.
معنی(example):
او در طول بحث یک گفتوگو کننده حضوری بود.
مثال:
She was an attentive interlocutor during the discussion.
معنی فارسی کلمه interlocutor
:
فردی که در یک مکالمه یا بحث شرکت میکند.
