معنی فارسی interlocutory
C1دستور یا استیناف که قبل از پایان یک پرونده یا محاکمه صادر می‌شود.
Relating to a temporary or interim action in a legal context.
- noun
- adjective
noun
معنی(noun):
A person engaged in a conversation, an interlocutor.
معنی(noun):
Interpolated discussion or dialogue.
adjective
معنی(adjective):
Of or pertaining to dialogue or conversation.
معنی(adjective):
Interjected into something spoken.
معنی(adjective):
Expressed during a legal action that awaits final decision.
معنی(adjective):
Of or pertaining to legal action that is temporary or provisional.
example
معنی(example):
قاضی یک دستور بینابینی صادر کرد.
مثال:
The judge issued an interlocutory order.
معنی(example):
استیناف‌های بینابینی می‌توانند در طول محاکمه ثبت شوند.
مثال:
Interlocutory appeals can be filed during a trial.
معنی فارسی کلمه interlocutory
:
دستور یا استیناف که قبل از پایان یک پرونده یا محاکمه صادر می‌شود.
