معنی فارسی interregnum
C1 /ˌɪntəɹˈɹɛɡnəm/دوران زمانی که قدرت و حکومت به طور موقت وجود ندارد.
A period during which normal government is suspended.
- noun
noun
معنی(noun):
The period of time between the end of a sovereign's reign and the accession of another sovereign.
مثال:
The Sasanian Interregnum of 628-632
معنی(noun):
A period of time during which normal executive leadership is suspended or interrupted.
معنی(noun):
An intermission in any order of succession; any breach of continuity in action or influence.
example
معنی(example):
کشور در دوران بین‌دولتی با بی‌ثباتی مواجه شد.
مثال:
The country faced instability during the interregnum.
معنی(example):
یک دوران بین‌دولتی می‌تواند زمانی برای تغییر باشد.
مثال:
An interregnum can be a time of change.
معنی فارسی کلمه interregnum
:
دوران زمانی که قدرت و حکومت به طور موقت وجود ندارد.
