معنی فارسی obsolescence

B2 /ˌɑb.səˈlɛ.səns/

منسوخ شدن، وضعیت یا فرایندی است که در آن یک محصول یا فناوری به تدریج از استفاده و تقاضا خارج می‌شود.

The process of becoming outdated or no longer useful due to advancements or changes in technology.

noun

معنی(noun):

The state of being obsolete—no longer in use; gone into disuse; disused or neglected.

معنی(noun):

The process of becoming obsolete, outmoded or out of date.

example

معنی(example):

منسوخ شدن برخی از محصولات می‌تواند منجر به افزایش زباله شود.

مثال:

The obsolescence of certain products can lead to increased waste.

معنی(example):

منسوخ شدن فناوری زمانی اتفاق می‌افتد که نوآوری‌های جدید محصولات قدیمی را کمتر مطلوب می‌کند.

مثال:

Technological obsolescence happens when newer innovations render older products less desirable.

معنی فارسی کلمه obsolescence

منسوخ شدن، وضعیت یا فرایندی است که در آن یک محصول یا فناوری به تدریج از استفاده و تقاضا خارج می‌شود.