معنی فارسی outcasts
B1افرادی که به دلیل ویژگی‌ها یا رفتارهایشان از دیگران جدا شده‌اند.
People who are rejected or excluded from a group.
- noun
noun
معنی(noun):
One that has been excluded from a society or system, a pariah.
معنی(noun):
(more generally) Someone who does not belong; a misfit.
معنی(noun):
A quarrel.
معنی(noun):
The amount of increase in bulk of grain in malting.
example
معنی(example):
طردشدگان روستا جامعه‌ای مستقل تشکیل دادند.
مثال:
The outcasts of the village formed their own community.
معنی(example):
او در میان همسالانش احساس طردشدگی می‌کرد.
مثال:
She felt like an outcast among her peers.
معنی فارسی کلمه outcasts
:
افرادی که به دلیل ویژگی‌ها یا رفتارهایشان از دیگران جدا شده‌اند.
