به صورت براق یا سطحی، در معنای بیان یک نظر یا توصیف بدون عمق یا جزئیات.

گلسیفونی یک جنس از لاروها است که بیشتر در آب‌های شیرین زندگی می‌کنند و می‌توانند با موجودات آبزی تعامل داشته باشند.

گلسیفونییدا، یک خانواده از لاروها است که تمامی اعضای آن در محیط‌های آب شیرین زندگی می‌کنند.

گلس‌نویس، شخصی است که بر روی جزئیات و تفسیر متون یا زبان تمرکز می‌کند.

گلوسیتیک به التهاب زبان اشاره دارد که می‌تواند باعث درد، ورم و تغییر رنگ زبان شود.

بدون درخشش به ویژگی خاصی اشاره دارد که در آن سطوح براق یا درخشنده وجود ندارد.

دستگاه اندازه‌گیری درخشش، وسیله‌ای است که برای اندازه‌گیری مقدار درخشش یا براقیت سطح‌ها استفاده می‌شود.

گلوسوکارسینوم به نوعی سرطان نادر اشاره دارد که در بافت‌های زبان تشکیل می‌شود.

گلوسوسل به برآمدگی یا تورم در زبان اشاره دارد که ممکن است به دلیل عفونت یا التهاب باشد.

گلوسوکما به وضعیتی اشاره دارد که زبان به طور موقت دچار فلجی می‌شود، که می‌تواند بر روی گفتار و بلع تأثیر بگذارد.

گلاسوکومیوم، موزه‌ای است که به مطالعه و نمایش زبان شناسی و موارد مرتبط می‌پردازد.

گلاسوکومون، اصطلاح مرتبط با علم آواشناسی و مطالعات صدایی است.

گلاسو دینامومتر ابزاری برای اندازه‌گیری قدرت و عملکرد زبان است.

گلاسو دینیا به حالت سوزش، درد یا ناراحتی در زبان اشاره دارد.

گلاسو اپیگلوتیک به ناحیه‌ای اشاره دارد که بین زبان و اپیگلوتوس واقع شده است.

گلاسو اپیگلوتیدین به ناحیه‌ای اشاره دارد که بین زبان و اپیگلوتوس واقع شده و در بلع مهم است.

گلوسوگراف، وسایل مورد استفاده برای نوشتن یادداشت‌ها به روشی فشرده و خلاصه شده است.

گلوسوگرافی، مطالعه‌ای است که به بررسی حاشیه‌نگاری و تفسیر متون می‌پردازد.

گلوسوگرافیک، صفتی است که به روش‌ها و مطالعات مرتبط با گلوس‌ها و حاشیه‌نگاری‌ها اطلاق می‌شود.

گلوسوهیال، به عضله‌ای گفته می‌شود که در حرکت و عملکرد زبان نقش دارد.

گلوسوئید، به شکلی گفته می‌شود که شباهت به زبان دارد یا از آن اقتباس شده است.

گلوسوکینستتیک، به شیوه‌هایی اشاره دارد که انطباق حرکات زبان و ادراک حسی را ترکیب می‌کند.

صدایی که با همکاری زبان و لب‌ها تولید می‌شود.

صدای گلاسولابیولارینژیال یعنی صدایی که با همکاری زبان، لب‌ها و حنجره تولید می‌شود.

صدای گلاسولابیوفارنژیال یعنی صدایی که با زبان، لب‌ها و حلق تولید می‌شود.

نوعی گفتار که غالباً در موقعیت‌های خاص و غیرمعمول بروز می‌یابد.

شخصی که به گلسولالی در بیان خود متکی است.

مربوط به صدایی که با استفاده از حنجره تولید می‌شود.

گلوسولیزیس به حالتی اطلاق می‌شود که فرد توانایی برقراری ارتباط به زبانی که قبلاً صحبت می‌کرده را از دست می‌دهد.

گلوسولوژی به مطالعه زبان، ساختارها و ویژگی‌های آن اشاره دارد.

گلوسولوژیک به صفات مربوط به گلوسولوژی و ویژگی‌های زبانی اطلاق می‌شود.

گلوسولوژی‌ها به مجموعه‌های علمی درباره زبان و ویژگی‌های متفاوت آن اشاره دارد.

گلوسولوژیست به فردی اطلاق می‌شود که به مطالعه زبان و ویژگی‌های آن می‌پردازد.

گلوسونکوس به پدیده‌هایی اشاره می‌کند که در گفتار و آواشناسی زبان‌ها مشاهده می‌شود.

مربوط به ناحیه‌ای از دهان و حلق که شامل سطح زیرین زبان و سقف دهان است.

نام علمی ساختاری در بدن که به ارتباط زبان و سقف دهان اشاره دارد.

بیماری‌ها و اختلالات زبان که ممکن است شامل عفونت‌ها و دیگر مشکلات باشد.

خوراکی فسیل شده که به شکل زبان است و در زمین‌های مختلف یافت می‌شود.

جنس پرندگانی که به مکیدن شهد گل‌ها معروف هستند.

به گروهی از پرندگان طاووس اشاره دارد که به ویژه در تغذیه از شهد تخصص دارند.