هایپوستاز به معنی واقعیت بنیادی یا وجودی چیزی است.

هایپوستازی به شرایط یا ماهیت وجودی بیان شده اشاره دارد.

هایپوستازیساسیون به فرآیند تبدیل مفاهیم انتزاعی به موجودات یا واقعیت‌های ملموس اشاره دارد.

هایپواستاتیک به حالتی اطلاق می‌شود که به چیزهای غیرمادی یا مفاهیم انتزاعی ویژگی‌های مادی نسبت داده می‌شود.

به شیوه‌ای هایپواستاتیک یا به‌صورت متمایز و جدا شده اشاره دارد.

عمل هایپواستاتیزه کردن بر این نکته تاکید دارد که یک مفهوم غیرمادی به‌عنوان وجودی عینی تلقی شود.

به وجود آوردن موجودیتی مستقل و عینی برای یک مفهوم یا پدیده.

به حالتی اطلاق می‌شود که مفاهیم غیرمادی به عنوان موجودات عینی تلقی شده باشند.

به عمل در نظر گرفتن یک مفهوم غیرمادی به عنوان یک واقعیت عینی اشاره دارد.

فرآیند تبدیل یک مفهوم به یک موجودیت جداگانه و مستقل.

منطقه‌ای در بدن که در زیر جناغ سینه قرار دارد.

قسمتی از اسکلت که در زیر جناغ سینه قرار دارد.

کاهش قدرت و توان عضلانی که ممکن است ناشی از بیماری باشد.

به افرادی اشاره دارد که دارای کاهش قدرت عضلانی هستند.

هیپواستنزوری به وضعیتی گفته می‌شود که در آن وزن مخصوص ادرار کمتر از مقدار طبیعی است.

هیپوستیگما به بخش پایینی سر حشرات گفته می‌شود که نقش مهمی در شناسایی گونه دارد.

هیپوستیلبیت یک نوع کانی نادر است که بلورهای مخصوص خودش را دارد.

هیپوستیپسس به سطح پایین‌تری از کلی‌سازی در دسته‌بندی‌ها اشاره دارد که برای دقیق‌تر کردن طبقه‌بندی‌ها استفاده می‌شود.

هیپوستیپتیک به مواد یا داروهایی گفته می‌شود که برای متوقف کردن خونریزی استفاده می‌شود.

هیپوستوم به ساختار دهان برخی از بندپایان اشاره دارد که نقش مهمی در تغذیه ایفا می‌کند.

هیپوستوماتا، گروهی از جانوران آبزی که به دسته‌ای از شاخه‌ی جانوری تعلق دارند.

هیپوستوماتیک، صفتی که به ویژگی‌های خاص حیوانات آبزی اشاره دارد.

هیپوستوماتوس، به حیواناتی اشاره دارد که دارای ویژگی‌های خاص در ساختار تغذیه هستند.

هیپوستوم، ساختاری در برخی از موجودات که به تغذیه و آناتومی مرتبط است.

هیپوستومالی، به ویژگی‌های خاصی در رابطه با هیپوستوم اشاره دارد.

هیپوستومیدها، گروهی از جانوران که دارای سازگاری‌های خاص هستند.

هیپوستوموس، اشاره به نوع خاصی از ماهی که به روش خاصی در زیر آب تغذیه می‌کند.

هیپوستروفی، نوعی تکنیک ادبی که در آن توجه به یک ایده خاص جلب می‌شود.

هیپو سولفیت، یک ترکیب شیمیایی که به عنوان عامل کاهنده شناخته می‌شود.

هیپو سولفوروس، اشاره به نوعی اسید با خاصیت ضعیف که در آزمایشگاه‌ها استفاده می‌شود.

هیپو سولفات، نمکی که در فرآیندهای شیمیایی و عکاسی کاربرد دارد.

هیپو سولفیت، یک ترکیب شیمیایی که در برخی از فرآیندهای صنعتی استفاده می‌شود.

هیپوسولفوریک به معنای مربوط به یک نوع اسید یا ترکیب شیمیایی حاوی گوگرد است که خاصیت اسیدی دارد.

هیپوسولفوروس نوعی اسید است که به خاطر ویژگی‌های خاص خود در شیمی و کشاورزی به کار می‌رود.

هیپوسوپرنالیزم به اختلالی در عملکرد غدد فوق کلیوی اشاره دارد که باعث کاهش تولید هورمون‌ها می‌شود.

هیپوتکتیک به نوعی از ساختار جملات اشاره دارد که در آن جملات به روش‌های وابسته به یکدیگر متصل می‌شوند.

هیپوتارسال به استخوان‌ها یا نواحی خاصی در ساختار پا اشاره دارد.

هیپوتارسوس به ناحیه‌ای از پا اشاره دارد که شامل استخوان‌ها و عضلات مهم برای حرکت است.

هیپوتاکسیا، اختلالی است که در آن فرد قادر به هماهنگ کردن حرکات خود نیست و معمولاً به اختلالات حرکتی اشاره دارد.

هیپوتاکسیک به ویژگی یا وضعیتی اشاره دارد که در آن حرکات غیر هماهنگ و ناهماهنگی وجود دارد.