موکوریوئید، نوع زنده‌ای از قارچ‌ها که به صورت مشخصی شناسایی می‌شوند.

موکورمیکوز، عفونت جدی قارچی که معمولاً در افراد با سیستم ایمنی پایین ایجاد می‌شود.

موکوره، شرایطی که در آن بدن مقادیر زیادی از mucus تولید می‌کند.

موکوره به معنی ترشح مایع غلیظ و چسبناکی است که معمولاً از غشای مخاطی ترشح می‌شود.

موکور نوعی قارچ است که در محیط‌های مرطوب و تجزیه دهنده یافت می‌شود.

موکوسال به لایه های مخاطی در بدن اشاره دارد که در حفاظت و عملکرد سیستم های داخلی نقش دارند.

موکوسانگوئین به مایعاتی گفته می‌شود که ترکیبی از موکوس و خون هستند.

مخاط ها به بافت های نرم و مرطوبی اطلاق می‌شود که در برخی نواحی بدن مثل دستگاه گوارش وجود دارد.

موکوز لایه‌ای است که درون بدن را می‌پوشاند و نقش حفاظتی دارد.

مایع یا ترشحات موکوس حاوی آب و لزجی، به‌خصوص در زمان عفونت یا التهاب.

چسبندگی یا غلظت مایع موکوس، به ویژه در زمینه‌های پزشکی.

جمع واژه موکوسیتی، به وضعیت‌های مختلف مایع موکوس اشاره دارد.

مرتب شدن موکوس با ترکیب کلسیم، به‌ویژه در بافت‌های دهانی.

ساختارهای ترکیبی از موکوس و ذرات گرانول، مرتبط با بافت‌های خاص.

ترشحات موکوس که حاوی چرک و مواد عفونی هستند، معمولاً نشان‌دهنده عفونت است.

مگوساکارین، اشاره به ترکیبی که دارای قند و خواص چسبناک است.

چسبندگی، حالتی از ماده که با ترشحات موکوسی همراه است.

موکویسیدوز، بیماری ژنتیکی که بر دستگاه تنفسی و سیستم گوارش تأثیر می‌گذارد.

موکویسیدوز، شرایط پزشکی با ویژگی‌های مشابه به بیماری‌های ژنتیکی.

موکروناته، اشاره به صفات گیاهی با نوک‌های تیز و باریک.

به صورت موکروناته، اشاره به آرایش یا شکل اجزای گیاهی با نوک‌های تیز.

موخرونیشن به معنای وجود یک زائده کوچک یا برآمدگی در انتهای یک قسمت گیاهی است.

موخرونیفرس به معنای گیاهانی است که زائده‌های کوچکی در انتهای آن‌ها دارند.

موخرون‌شکل به معنای دارای فرم و شکل موخرونیشن است.

موخرونوله به معنای وجود زائده‌های کوچک در حاشیه یا انتهای یک ساختار است.

موخرونوله به معنای داشتن زوائد و برآمدگی‌های کوچک در ساختار گیاهان است.

موکولنت به معنای داشتن بافت مرطوب و چسبناک برای ذخیره آب می‌باشد.

مخاط، ماده‌ای粘ید که توسط غدد ترشحی در بدن تولید می‌شود و به عنوان لایه‌ای محافظ عمل می‌کند، به ویژه در سیستم تنفسی و دستگاه گوارش.

موسین، نوع خاصی از پروتئین سفیدی است که در تشکیل مخاط نقش دارد و به مرطوب نگه‌داشتن بافت‌ها کمک می‌کند.

مُدر، به خاک مرطوب و لزج اطلاق می‌شود که تحت تأثیر آب قرار گرفته است.

کلاهک گلی، سطحی است که معمولاً برای پوشش و محافظت از چاه‌ها یا سوراخ‌های زمین استفاده می‌شود.

کلاهک شده با گل، به حالتی از ساخت و ساز اشاره دارد که در آن از گل برای محافظت و زیبایی استفاده می‌شود.

کلاهک کردن با گل، فرآیند پوشش دادن ساختارها با مواد گل و رس برای بهبود عایق و محافظت است.

کلاه‌های کثیف، نوعی کلاه که برای محافظت از سر در شرایط گل‌آلود و مرطوب استفاده می‌شود.

مدکَت، نوعی ماهی بزرگ که عموماً در آب‌های کم‌عمق و گل‌آلود یافت می‌شود.

اشتباه کردن، ندانسته وارد شدن به مشکلات، در مواقعی که اوضاع به خوبی پیش نمی‌رود.

مده، نوعی ابزار یا تکنیک برای مدیریت آب و خاک در باغبانی یا کشاورزی.

کثیف شده، این واژه برای توصیف چیزهایی که به گل یا کثیفی آغشته شده‌اند، استفاده می‌شود.

گل‌آلود کردن، اشاره به فرآیند ایجاد یک لایه گل برای بهبود ویژگی‌های خاک.

گیج و سردرگم ذهنی، حالتی که به دلیل افکار یا اطلاعات بیش از حد بوجود می‌آید.