معنی فارسی plateaux
B1 /plæˈtoʊ(z)/یک نوع زمین که سطحی نسبتا هموار و بلند دارد که معمولاً با دیواره‌های شیب‌دار احاطه شده است.
Flat elevated landforms that are raised significantly above the surrounding area.
- noun
noun
معنی(noun):
A largely level expanse of land at a high elevation; tableland.
معنی(noun):
A comparatively stable level in something that varies.
معنی(noun):
An ornamental dish for the table; a tray or salver.
معنی(noun):
A notable level of attainment or achievement.
example
معنی(example):
فلات‌های این منطقه خانه بسیاری از گونه‌های منحصر به فرد هستند.
مثال:
The plateaux in the region are home to many unique species.
معنی(example):
تشکیل زمین‌شناسی فلات‌ها مطالعه جالبی است.
مثال:
The geological formation of the plateaux is fascinating to study.
معنی فارسی کلمه plateaux
:
یک نوع زمین که سطحی نسبتا هموار و بلند دارد که معمولاً با دیواره‌های شیب‌دار احاطه شده است.
