معنی فارسی plateaus
B1 /plæˈtoʊz/بخش‌های وسیع و هموار زمین که در ارتفاعی بالاتر از سطح دریا قرار دارند.
Areas of relatively level high ground, usually with steep sides.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
A largely level expanse of land at a high elevation; tableland.
معنی(noun):
A comparatively stable level in something that varies.
معنی(noun):
An ornamental dish for the table; a tray or salver.
معنی(noun):
A notable level of attainment or achievement.
verb
معنی(verb):
To reach a stable level; to level off.
example
معنی(example):
فلات‌ها چشم‌اندازهای خیره‌کننده‌ای از کوه‌های اطراف ارائه می‌دهند.
مثال:
The plateaus provide stunning views of the surrounding mountains.
معنی(example):
کوهنوردی بر روی فلات‌ها می‌تواند چالش‌برانگیز اما پاداش‌دهنده باشد.
مثال:
Hiking on the plateaus can be challenging yet rewarding.
معنی فارسی کلمه plateaus
:
بخش‌های وسیع و هموار زمین که در ارتفاعی بالاتر از سطح دریا قرار دارند.
