معنی فارسی propitiation
C2عمل جلب رضایت، به ویژه در زمینه مذهبی یا دینی، برای جلوگیری از عصبانیت یا عواقب منفی.
The action of propitiating; the act of appeasing or gaining the goodwill of a deity or spirit.
- noun
noun
معنی(noun):
The act of propitiating; placation, atonement, similar to expiation but with the added concept of appeasement of anger.
معنی(noun):
The death of Christ as a basis for the forgiveness of sin.
example
معنی(example):
آرامش بخشیدن به خدایان برای رفاه جامعه ضروری بود.
مثال:
The propitiation of the gods was essential for the community's well-being.
معنی(example):
عمل آرامش بخشیدن آنها به عنوان راهی برای جلوگیری از فاجعه دیده می‌شد.
مثال:
Their act of propitiation was seen as a way to avoid disaster.
معنی فارسی کلمه propitiation
:
عمل جلب رضایت، به ویژه در زمینه مذهبی یا دینی، برای جلوگیری از عصبانیت یا عواقب منفی.
