معنی فارسی rind
A2 /ɹaɪnd/پوست، لایه بیرونی چیزی که معمولاً سخت و غیر خوراکی است.
The outer skin or covering of a fruit.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
Tree bark
معنی(noun):
A hard, tough outer layer, particularly on food such as fruit, cheese, etc
معنی(noun):
(usually "the") The gall, the crust, the insolence; often as "the immortal rind"
verb
معنی(verb):
To remove the rind from.
example
معنی(example):
پوست پرتقال تلخ است.
مثال:
The rind of the orange is bitter.
معنی(example):
باید پوست را قبل از خوردن کنده بزنید.
مثال:
You should peel off the rind before eating.
معنی فارسی کلمه rind
:
پوست، لایه بیرونی چیزی که معمولاً سخت و غیر خوراکی است.
