معنی فارسی spit
A1 /spɪt/عمل تف کردن، که معمولا به معنی بیرون آوردن مایعات از دهان است.
The act of ejecting saliva from the mouth.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
A thin metal or wooden rod on which meat is skewered for cooking, often over a fire.
معنی(noun):
A generally low, narrow, pointed, usually sandy peninsula.
verb
معنی(verb):
To impale on a spit; to pierce with a sharp object.
مثال:
to spit a loin of veal
معنی(verb):
To use a spit to cook; to attend to food that is cooking on a spit.
مثال:
She’s spitting the roast in the kitchen.
example
معنی(example):
او به طور تصادفی به زمین تف کرد.
مثال:
He accidentally spat on the ground.
معنی(example):
آدامس خود را روی پیاده‌رو نندازید.
مثال:
Don't spit your gum on the sidewalk.
معنی فارسی کلمه spit
:
عمل تف کردن، که معمولا به معنی بیرون آوردن مایعات از دهان است.
