معنی فارسی spittle
A2 /ˈspɪ.t(ə)l/مایع رقیق و نازکی که از دهان انسان یا حیوان خارج میشود.
Saliva or liquid that comes from the mouth.
- noun
noun
معنی(noun):
Spit, usually frothy and of a milky coloration.
معنی(noun):
Something frothy and white that resembles spit.
معنی(noun):
Spit-up or drool of an infant.
example
معنی(example):
او تف را از چانهاش پاک کرد.
مثال:
He wiped the spittle from his chin.
معنی(example):
سگ بعد از نوشیدن آب، تف بر روی خز خود داشت.
مثال:
The dog had spittle on its fur after drinking water.
معنی فارسی کلمه spittle
:
مایع رقیق و نازکی که از دهان انسان یا حیوان خارج میشود.
