معنی فارسی tenure
B2 /ˈtɛn.jɚ/حق‌تصرف، شرایطی که در آن یک فرد به مدتی طولانی کار را در یک شغل یا مقام حفظ می‌کند.
The holding of an office or the period during which a position is held.
- noun
- verb
A status of possessing a thing or an office; an incumbency.
A period of time during which something is possessed.
A status of having a permanent post with enhanced job security within an academic institution.
A right to hold land under the feudal system.
To grant tenure, the status of having a permanent academic position, to (someone).
پس از سال‌ها، او بالاخره در دانشگاه حق‌تصرف را دریافت کرد.
After many years, she finally received tenure at the university.
حق‌تصرف، امنیت شغلی را برای استادان در آموزش عالی فراهم می‌کند.
Tenure provides job security for professors in higher education.
معنی فارسی کلمه tenure
:
حق‌تصرف، شرایطی که در آن یک فرد به مدتی طولانی کار را در یک شغل یا مقام حفظ می‌کند.
