معنی فارسی tongue-tied
B1حالتی که فرد به دلیل استرس یا اضطراب نمی‌تواند صحبت کند یا به درستی بیان کند.
Unable to speak effectively due to nervousness or embarrassment.
- adjective
adjective
معنی(adjective):
Unable to express oneself clearly or fluently; at a loss for words.
معنی(adjective):
Suffering from tongue-tie or ankyloglossia.
example
معنی(example):
وقتی از او خواسته شد که در مقابل کلاس صحبت کند، احساس گیجی کرد.
مثال:
He felt tongue-tied when he was asked to speak in front of the class.
معنی(example):
در مصاحبه، او گیج بود و نمی‌توانست به سؤالات پاسخ دهد.
مثال:
During the interview, she was tongue-tied and couldn't answer the questions.
معنی فارسی کلمه tongue-tied
:
حالتی که فرد به دلیل استرس یا اضطراب نمی‌تواند صحبت کند یا به درستی بیان کند.
