معنی فارسی unconscionable
C1 /ʌnˈkɒnʃənəbəl/غیرقابل قبول، به وضعیتی یا عملی که بر اساس اخلاق و انصاف نادرست باشد، اشاره دارد.
Not guided by conscience; morally unacceptable.
- adjective
adjective
معنی(adjective):
Not conscionable; unscrupulous and lacking principles or conscience.
معنی(adjective):
Excessive, imprudent or unreasonable.
مثال:
The effective rate of interest was unconscionable, but not legally usurious.
example
معنی(example):
رفتار غیرقابل قبول او همه را شوکه کرد.
مثال:
His unconscionable behavior shocked everyone.
معنی(example):
گرفتن قیمت‌های بسیار بالا برای کالاهای ضروری غیرقابل قبول است.
مثال:
Charging such high prices for essential goods is unconscionable.
معنی فارسی کلمه unconscionable
:
غیرقابل قبول، به وضعیتی یا عملی که بر اساس اخلاق و انصاف نادرست باشد، اشاره دارد.
