معنی فارسی unreason
B2به حالتی گفته می‌شود که فاقد منطق و استدلال باشد.
Absence of reason or rationality.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
Lack of reason or rationality; unreasonableness; irrationality.
معنی(noun):
Nonsense; folly; absurdity.
verb
معنی(verb):
To prove to be unreasonable; disprove by argument.
معنی(verb):
To apply false logic or think without logic.
معنی(verb):
To make unreasonable; to deprive of reason.
example
معنی(example):
دلیل غیرمنطقی او برای رفتن زودهنگام مشخص نبود.
مثال:
His unreason for leaving early was not clear.
معنی(example):
او در هنگام مشاجره با غیرمنطق عمل کرد.
مثال:
She acted with unreason during the argument.
معنی فارسی کلمه unreason
:
به حالتی گفته می‌شود که فاقد منطق و استدلال باشد.
