معنی فارسی wheezing
B1سرفه در هنگام تنفس به خاطر تنگی راههای هوایی.
A sound made while breathing, typically due to difficulty in breathing.
- verb
- noun
verb
معنی(verb):
To breathe hard, and with an audible piping or whistling sound, as persons affected with asthma.
noun
معنی(noun):
The quality or symptom of breathing with an audible wheeze
example
معنی(example):
سگ بعد از دویدن بسیار سریع دچار سرفه شد.
مثال:
The dog was wheezing after running too fast.
معنی(example):
او میتوانست صدای سرفه را از سینهی برادرش بشنود.
مثال:
She could hear the wheezing sound from her brother's chest.
معنی فارسی کلمه wheezing
:
سرفه در هنگام تنفس به خاطر تنگی راههای هوایی.
