معنی فارسی boinked
B1فعل برای توصیف ضربه زدن یا برخورد کردن.
The past tense of boink; to have hit or bounced against something.
- verb
verb
معنی(verb):
To have sexual intercourse; to bonk.
example
معنی(example):
او توپ را به دیوار بوینک کرد.
مثال:
He boinked the ball against the wall.
معنی(example):
سگ زمانی که گربه را دید از کاناپه بوینک کرد.
مثال:
The dog boinked off the couch when it saw the cat.
معنی فارسی کلمه boinked
:
فعل برای توصیف ضربه زدن یا برخورد کردن.
