معنی فارسی infarct
B2 /ɪnˈfɑrkt/انفارکت، شرایطی پزشکی که در آن بافتی از بدن به دلیل عدم تأمین خون می‌میرد.
A medical condition in which tissue dies due to a lack of blood supply.
- noun
noun
معنی(noun):
An area of dead tissue caused by a loss of blood supply; a localized necrosis.
example
معنی(example):
یک انفارکت زمانی اتفاق می‌افتد که جریان خون مسدود شود.
مثال:
An infarct happens when blood supply is blocked.
معنی(example):
پزشکان انفارکت را با دارو درمان می‌کنند.
مثال:
Doctors treat an infarct with medication.
معنی فارسی کلمه infarct
:
انفارکت، شرایطی پزشکی که در آن بافتی از بدن به دلیل عدم تأمین خون می‌میرد.
