معنی فارسی prelature
B1پیشوایی، رهبری یا مقامی در کلیسا که شامل مجموعه‌ای از پیشوایان می‌شود.
An ecclesiastical jurisdiction or office of a prelate.
- noun
noun
معنی(noun):
Prelates in general
معنی(noun):
The office of a prelate
example
معنی(example):
پیشوایی بخشی مهم از حکومت کلیسا است.
مثال:
The prelature is an important part of church governance.
معنی(example):
او به یک مقام پیشوایی در دیocese منصوب شد.
مثال:
He was appointed to a prelature in the diocese.
معنی فارسی کلمه prelature
:
پیشوایی، رهبری یا مقامی در کلیسا که شامل مجموعه‌ای از پیشوایان می‌شود.
