معنی فارسی unworthy
B1 /ʌnˈwɝði/ناشایست، به حالتی اطلاق می‌شود که کسی احساس کند که برای چیزی ارزشمند نیست.
Not deserving of something; not worthy
- noun
- adjective
noun
معنی(noun):
An inadequate person.
adjective
معنی(adjective):
Not worthy; lacking value or merit; worthless.
example
معنی(example):
او اعتقاد داشت که شایسته این جایزه نیست.
مثال:
She believed she was unworthy of the award.
معنی(example):
او احساس می‌کرد که شایسته تشویق همه نیست.
مثال:
He felt unworthy of everyone's praise.
معنی فارسی کلمه unworthy
:
ناشایست، به حالتی اطلاق می‌شود که کسی احساس کند که برای چیزی ارزشمند نیست.
