به طرز مربوط به فک، به ویژه در تحلیل و اندازه‌گیری مربوط به آن.

حالت یا ویژگی خاصی از فک، معمولاً در زمینه‌های پزشکی و دندانپزشکی.

تنظیم یا تطبیق روش‌ها در ارتباط با فک.

به موجوداتی اطلاق می‌شود که فک دارند و این ویژگی آنها را از دیگران متمایز می‌کند.

عمل جراحی برای اصلاح و بازسازی فک.

اعضای خاصی در برخی از سخت‌پوستان که در تغذیه به کار می‌روند.

گناتوه‌پودا، دسته‌ای از موجودات دریایی که دارای ساختارهای خاص برای تغذیه هستند.

گناتوه‌پودیت، اندامی ویژه در برخی خارتنایا که به منظور حرکت یا تغذیه استفاده می‌شود.

گناتوه‌پودوس، اشاره به ویژگی‌های موجودات با اندام‌های خاص برای تغذیه.

گناتوه‌استگیت، یک نوع ساختار دفاعی که در برخی آبزیان وجود دارد.

گناتوه‌استوما، یک جنس از انگل‌های داخلی که بر روی میزبان‌ها زندگی می‌کند.

گناتوه‌استوما، گروهی از موجودات دارای فک که شامل ماهی‌ها و دیگر جانوران است.

مربوط به ساختار دهان و فک در جانوران، به ویژه مهره‌داران.

مهره‌داران فک‌دار که شامل انواع مختلفی از حیوانات مانند ماهی‌ها و خزندگان می‌شود.

گروه بیشتری از مهره‌داران فک‌دار که شامل پراکندگی وسیعی از زیست‌شناسی می‌شود.

نسبت به حیواناتی که دارای فک هستند و ویژگی‌های خاصی دارند.

غلاف فکی در جانوران آبی که به ساختار فک کمک می‌کند.

به موجوداتی اطلاق می‌شود که شبیه مگس‌های کوچک هستند.

نوعی حشره بسیار کوچک، مشابه گنهی، که معمولاً در مناطق مرطوب وجود دارد.

گونه‌ای از گنه که اندازه بزرگتری دارد و بیشتر در مناطق گرمسیری زندگی می‌کند.

انعطاف‌پذیری در برابر گنه، به معنای جلوگیری از ورود حشرات به داخل.

حرکت سریع دست برای گرفتن یا دور کردن حشرات کوچک مانند گنه.

ابزاری یا فردی که به طوردقیق حشرات کوچک مانند گنه را می‌گیرد.

کسی که به طور مداوم و گاها بی‌وقفه صحبت می‌کند.

گناتی، صفتی به معنای به ظاهر کوچک و خنثی اما در واقع آزاردهنده است.

گناتری، صفت مقایسه‌ای که به کوچک و بی‌اهمیت‌تر بودن اشاره دارد.

گناتی‌ترین، صفت عالی به معنای آزاردهنده‌ترین و کوچک‌ترین.

گنات‌ورم، نوعی کرم کوچک که اغلب در مناطق مرطوب زندگی می‌کند.

گاز زدنی، به معنای قابل گاز زدن یا جویدن.

گاززن، موجودی که به طور مکرر و مداوم چیزی را گاز می‌زند یا می‌خورد.

نجار، موجودی که به طور خاص از غذا یا مواد سخت می‌خورد و با دندان‌های تیز خود آنها را می‌جود.

به معنای جودن یا جویدن، به ویژه به طور مداوم و با ولع.

عمل جویدن یا آثار آن بر روی مواد مختلف، به ویژه توسط جوندگان.

زمان گذشته فعل جویدن، به معنای اینکه چیزی به طور کامل جویده و آسیب دیده است.

نوعی سنگ آذرین متبلور که دارای لایه‌بندی است.

دارای ویژگی‌های گنایس، به ویژه در ارتباط با ساختار و تشکیل سنگ‌ها.

گنایستیک به سنگ‌هایی گفته می‌شود که از دگرگونی سنگ‌های دیگر تشکیل شده‌اند و دارای نوارها یا لایه‌های مشخصی هستند.

گنایسوئید به بافتی اطلاق می‌شود که شبیه به گنایس است و معمولاً نشان‌دهنده فرایند دگرگونی است.

گنایسوس به ویژگی‌هایی اطلاق می‌شود که به سنگ‌های گنایس مربوط می‌شوند و نشان‌دهنده دگرگونی و لایه‌بندی هستند.

گنسیک به ویژگی‌ها یا ساختارهایی اطلاق می‌شود که به گنایس مربوط می‌شود.