پارادیدیم، اصطلاحی علمی که به ساختارهایی در بیولوژی اشاره دارد.

پارادیدیمال، صفتی که به ویژگی‌های مربوط به پارادیدیم اشاره دارد.

پارادیدیمیس، ساختاری رتبه‌ای در بیولوژی تولید مثل است.

پارادایماتیک، صفتی برای توصیف اصول یا الگوهای عمیق در تفکر یا نظریه‌ها.

با الگو یا چارچوب خاصی، به‌ویژه در زمینه‌های علمی و تحقیقاتی، به صورت سیستماتیک و منسجم به موضوعی پرداخته می‌شود.

به نمایشی سیستماتیک و نمونه‌ای از یک موضوع یا مفهوم به منظور فهم بهتر تبدیل کردن.

با افتخار و به طرز نمایشی و خودنما، به ویژه در نمایش یا جلب توجه.

به مسائل دیپلماتیک در سطح محلی یا منطقه‌ای اشاره دارد که توسط دولت‌های محلی انجام می‌شود.

بهشتی، شبیه به بهشت، توصیف مکان یا حالتی بسیار زیبا و آرامش‌بخش.

به شیوه‌ای بهشتی و فوق‌العاده زیبا یا دلپذیر.

به‌صورت بهشتی، به معنای فوق‌العاده زیبا و دل‌چسب.

جنس گیاهانی که عمدتاً در مناطق گرمسیری یافت می‌شوند.

مربوط به بهشت، به معنای زیبا و خوشایند.

خانواده‌ای از پرندگان که معمولاً در مناطق گرمسیری زندگی می‌کنند.

زیرخانواده‌ای از پرندگان معروف به نمایش‌های پیچیده.

یک گیاه از جنس گیاهان دیگر که در اکوسیستم‌های خاص رشد می‌کند.

بهشتی، وصفی برای مکان یا وضعیتی که بسیار زیبا و آرامش‌بخش است.

به طور بهشتی، به گونه‌ای که چیزی بهشتی یا بسیار زیبا به نظر برسد.

بهشتی، توصیفی برای مکان‌هایی که به طرز فوق‌العاده‌ای زیبا و دلپذیر هستند.

بهشتی، به چیزی یا جایی که به زیبایی بهشت شبیه است اشاره دارد.

بهشتی، اشاره به ویژگی‌های بهشت به معنای زیبایی و آرامش.

بی‌حرکت، خاموش، به حالت سکون یا عدم فعالیت اشاره می‌کند.

پارادوکتور، اصطلاحی است که به پزشکان یا مفاهیمی اطلاق می‌شود که در آن‌ها روش‌های پزشکی متعارف به چالش کشیده می‌شود.

پارادوکسال به موضوعات یا موقعیت‌هایی اطلاق می‌شود که ظاهراً متناقض هستند اما حقیقت دارند.

پارادوکس‌نگر، فردی است که به مسائل به صورت غیرمعمول و از زوایای متفاوت می‌نگرد.

پارادوکس، وضعیت یا مفهوم غیرمعمولی است که منطق را به چالش می‌کشد.

پارادوکسال به صفات یا ویژگی‌هایی اطلاق می‌شود که به طور همزمان متضاد هستند.

پارادوکسیک، به چیزی اشاره دارد که ویژگی‌های متضاد را در خود دارد.

پارادوکسالیسم، نظریه‌ای که بر این باور است که برخی از ایده‌ها یا وضعیت‌ها ممکن است با یکدیگر تضاد داشته باشند.

پارادوکسالیته، ویژگی یا حالت وجود پارادوکس‌ها در یک نظریه یا وضعیت.

پارادوکسالیته، خصوصیت یا کیفیتی که نشان‌دهندهٔ تضاد در یک مفهوم یا ایده است.

پارادوکسیکان، فردی که به مطالعه و بررسی پارادوکس‌ها و تناقضات می‌پردازد.

پارادوکسیدها، گروهی از موجودات منقرض شده در دوران فسیل هستند.

پارادوکسیدیان، افرادی که به بررسی دیدگاه‌های پارادوکسیکال و چالش‌برانگیز می‌پردازند.

پارادوکسیم، نظریه‌ای است که بر تضادها و تناقضات تمرکز دارد و به بررسی و تحلیل آنها می‌پردازد.

پارادوکسست به شخصی اطلاق می‌شود که به بررسی و به چالش کشیدن تناقض‌ها و ایده‌های متناقض می‌پردازد.

پارادوکس‌نگار به کسی گفته می‌شود که تناقضات را در نوشته‌ها و آثار ادبی ثبت و ثبت می‌کند.

پارادوکس‌نگاری به شیوه‌ای از مطالعه و تحلیل اشاره دارد که به بررسی تناقضات و پیچیدگی‌ها می‌پردازد.

پارادوکس‌شناسی به علمی اشاره دارد که به بررسی و تحلیل تناقضات و مسائل پیچیده می‌پردازد.

پارادوکسور به بیانی گفته می‌شود که در ظاهر متناقض به نظر می‌رسد و به تفکر عمیق‌تری نیاز دارد.