به طور تفصیلی و با جزئیات زیاد.

ویژگی یا حالتی که در آن چیزی به تفصیل و با جزئیات مطرح شود.

به گونه‌ای که شامل جزئیات و اطلاعات مربوط به موضوع باشد.

خم شدن به شکل منحنی یا منحرف شدن.

انحنادار، به حالتی اشاره دارد که سطوح یا اشیاء به سمت خارج خمیده شده‌اند.

انحناداری، حالتی که در آن یک سطح یا شکل به سمت خارج منحرف می‌شود.

انحناداری، مقدار انحنای یک سطح یا جسم در حال انحنا.

انحنادار، به حالتی اشاره دارد که سطحی به شکل خمیدگی عمدی طراحی شده است.

قابل توجیه بودن، دلیلی برای بخشش یا توجیه اعمال نادرست.

قابل بخشش بودن، وضعیت یا ویژگی که به اشتباه یا رفتار نادرست اجازه بخشش می‌دهد.

به معنای قابل توجیه و موجه برای انتقادی که به کسی وارد می‌شود. از این واژه به عنوان صفت برای توضیح وضعیت‌هایی که معمولاً قابل پذیرش‌اند، استفاده می‌شود.

عملی که شخص یا گروهی را از مسئولیت یا عذاب و سرزنش آزاد می‌کند.

صفتی که به توجیه یا عذرخواهی در یک جمله اشاره دارد.

شخصی که به عذر و توجیه کارهای دیگران می‌پردازد.

به معنای عذرخواهی و توجیه در بیان و رفتار.

به معنای پر از عذر و توجیه که ممکن است در گفتگو مورد استفاده قرار گیرد.

طوری که شامل عذر و توجیه باشد.

بی‌عذر، بدون توجیه.

شخصی که غالباً عذر و توجیه می‌آورد.

افرادی که عذر می‌آورند.

به شکلی که شامل عذر و توجیه باشد.

انتخابی، منحصر به فرد.

به طور انحصاری، به معنی محدود کردن یک فعالیت یا استفاده به یک شخص یا چیز خاص.

بخشیدن، عذرخواهی کردن برای رفتار یا غیبت.

در زمان گذشته، به معنی بخشیدن یا عذرخواهی کردن است.

فرآیند عذرخواهی یا بخشیدن، استفاده به شکل حال است.

عذرخواهی، نوعی بیان مشروح برای توجیه عمل یا تفکر.

توجیه یا عذرخواهی، معمولا برای روشن کردن یک سوء تفاهم.

اصطلاحی در حقوق که به معنای 'از جرم' است و به اساس قانونی اشاره دارد که حق شکایت را به دلیل عمل غیرقانونی به دست می‌دهد.

عبارتی در بورس که به معنای بدون حق سهام است و اشاره دارد به زمانی که سهام بدون سود سهام عرضه می‌شود.

اصطلاحی در بورس که به معنای زمان عرضه سهام بدون حق دریافت سود سهام اشاره دارد و معمولاً ناشی از نظارت بر پرداخت‌ها است.

به معنای فوق‌العاده یا غیرمعمول، به کیفیت یا ویژگی خاصی اشاره دارد که خارج از وضعیت عادی است.

به معنای زشتی یا ناپسندی عمیق در یک عمل یا وضعیت، که معمولاً با محکومیت همراه است.

به معنای به طرز زشتی یا نفرت‌آور، معمولاً به رفتار یا کیفیت یک چیز اشاره دارد.

نفرین، نفرت شدید و محکومیت به چیزی یا کسی.

نفرین‌ها، ابراز نفرت و تنفر به حالت جمع.

نفرت‌آمیز، وصف حالت ابراز تنفر و نفرت.

به صورت نفرین‌آمیز، وضوح ابراز تنفر و نفرت.

نفرین‌کننده، شخصی که به شدت چیزی را نفرین می‌کند.

نفرین‌آمیز، وصف چیزی که ابراز نفرت و تنفر می‌کند.