فورالیت به نوعی ماده سبک که در صنایع دستی و آرایشی استفاده می‌شود، اشاره دارد.

فرام به معنای ارگانیزم‌های دریایی ریزی است که دارای پوسته‌ای هستند و در مطالعه تاریخ زمین‌شناسی مورد استفاده قرار می‌گیرند.

فرامین به سوراخ‌های کوچک در پوسته که اجازه تبادل گاز و مواد را می‌دهند، اشاره دارد.

فرامنال به ساختمان‌ها یا فضاهایی اشاره دارد که به اعصاب یا رگ‌های خونی اجازه عبور می‌دهند.

فرامینه به ساختارهایی اشاره دارد که حاوی سوراخ‌ها یا منفذهایی هستند.

فرامینه به موادی اشاره دارد که دارای سوراخ‌ها یا منفذهایی هستند.

فرامینه به فرآیند ایجاد سوراخ یا منفذ در ساختارهای بیولوژیکی اشاره دارد.

فرامینیفر به تک‌سلولی‌های میکروسکوپی اطلاق می‌شود که دیواره‌هایی از کلسیت دارند.

فرامینیفر به یک نوع میکروارگانیسم تک‌سلولی با پوسته اطلاق می‌شود که در آب‌های اقیانوسی و دریاها زندگی می‌کند.

فرامینیفرا، اصطلاحی برای توصیف سنگ‌ها یا رسوبات حاوی فرامینیفراها، میکروارگانیسم‌های دریایی کوچک است.

فرامینو، ماده‌ای است که بافت آن شبیه به فرامینیفرا بوده و معمولاً در بسترهای دریایی یافت می‌شود.

فرامینیولات، در زیست‌شناسی، به موجوداتی گفته می‌شود که دارای ساختار شل‌های فرامینیفرا هستند.

فرامینیول، مرحله اولیه یا جوان یک فرامینیفرا است که می‌تواند به بزرگسالان تبدیل شود.

فرامینیولوز، به پوسته‌ای با ویژگی‌های خاصی اطلاق می‌شود که معمولاً در فرامینیفراهای جوان یا کوچک دیده می‌شود.

فرامینیولوز به ماده‌ای اشاره دارد که دارای ویژگی‌ها یا ساختارهایی مشابه فرامینیفرا است.

فورام، میکروارگانیسم‌های دریایی با ساختار سخت و پوسته‌دار هستند که در لایه‌های خاک و رسوبات اقیانوسی یافت می‌شوند.

فوران، نوعی داروی بیهوشی است که در عمل‌های جراحی به کار می‌رود و باعث از بین رفتن احساس درد می‌شود.

فورانین به گروهی از موجودات زنده اشاره دارد که دارای مکانیزم‌های پیچیده‌ای در سیستم گوارش خود هستند.

فورانوس به ویژگی‌ها و رفتارهایی اشاره دارد که به سازماندهی و تقسیم گروه‌ها در زندگی اجتماعی مرتبط است.

فورارامنس‌ها به ساختارهای خاص در گیاهان اشاره دارد که به فرآیندهای رشد و تکامل آنها مربوط می‌شود.

فورارامینا به منفذها یا شکاف‌هایی اشاره دارد که عملکردهای خاصی در سیستم‌های طبیعی دارند.

از آنجا که، به خاطر اینکه، یا به این دلیل که استفاده می‌شود.

ممنوع کردن، ممانعت کردن。

از چیزی صرف‌نظر کردن، خودداری کردن.

منع شده، ممانعت شده.

اجتناب کردن، کناره‌گیری از چیزی.

خودداری کردن، پرهیز کردن.

به معنای مجبور نبودن یا از چیزی دوری کردن به خاطر احساس مسئولیت یا ادب.

قابلیتی برای تحمل یا گذراندن یک وضعیت سخت یا آزاردهنده.

سیاست‌هایی که به افراد اجازه می‌دهد تا در شرایط خاص، پرداخت‌های خود را تاخیر یا کاهش دهند.

شخصی که صبر و تحمل زیادی از خود نشان می‌دهد.

به معنای انجام عملی با صبر و شکیبایی.

شخصی که مسئول حفظ و نگهداری از سنت ها یا ارزش‌ها است.

نیاکان، اجداد، افرادی که نسل‌های قبل از فرد خاصی هستند و تأثیر زیادی بر روی او دارند.

با صبر، با شکیبایی، به طریقی که نشان‌دهنده قدرت در تحمل شرایط سخت باشد.

تحمل، شکیبایی، قدرت و استقامت در برابر مشکلات و ناملایمات.

به خاطر، به دلیل، اصطلاحی برای بیان دلیل یا علت یک عمل.

نوعی ماده معدنی که معمولاً در زمین یافت می‌شود.

منع کردن، جلوگیری از انجام چیزی، یک دستور قانونی یا اجتماعی.

محدودیت‌هایی که به موجب آن کاری منع می‌شود.